Start spreading the news, I'm leaving today I want to be a part of it, New York, New York
In 2015 had ik het besluit genomen: in 2016 ga ik mijn eerste marathon lopen! In Amsterdam, een beetje mijn thuisstad en met een datum in Oktober zodat ik lekker zou kunnen trainen in de zomer. Vlak Amsterdam werd echter hilly New York. Een onvergetelijke ervaring!Door Esther Visscher
Vlak na mijn besluit de Amsterdam Marathon te gaan lopen werd de TK Challenge gelanceerd. Een initiatief om werknemers van de verschillende aangesloten bedrijven € 142.195,00 op te laten halen voor het goede doel: Hospice in Leiden middels sponsering van deelname aan verschillende hardloopwedstrijden.
En ook mijn werkgever, Zorg en Zekerheid, had zich gecommitteerd aan deze Challenge.
Naast startbewijzen voor de 7-heuvelenloop, CityPierCity, Singelloop, Leiden Marathon, Dam tot Dam en de Amsterdam Marathon waren er per bedrijf ook 2 startbewijzen beschikbaar voor DE marathon: de New York City Marathon…. Tja dat veranderde het besluit voor de Amsterdam Marathon toch enigszins. Want Amsterdam kan altijd nog toch? :-) Mijn blijdschap was dan ook groot toen ik hoorde dat ik daadwerkelijk 1 van de 2 tickets voor New York kreeg! Sindsdien stond mijn (loop)leven van de ultieme marathon op de eerste zondag van November.
Via AKU mijn trainingsschema laten maken om mij in 12 weken klaar te stomen voor de magische afstand van 42,195 Km …. En ja ik was ook ooit zo’n type die zei: “dat vind ik met de fiets al ver en ik ga nooit een Marathon lopen, echt niet!”.
Het nieuwe stramien werd 4 keer in de week lopen om de nodige kilometers te maken. Gelukkig is veel sporten geen straf voor mij. En helemaal niet als je regelmatig samen met Jorrit, Mandy en Margreet kan trainen, die alle drie in voorbereiding waren voor hun marathon in Amsterdam. Samen met hen heb ik dan ook heel wat gezellige trainingskilometers kunnen maken en werden de vele verplichte lange duurlopen een stuk makkelijker .... NOGMAALS DANK!
De trainingsperiode vloog voorbij en Donderdag 3 november was het dan ook tijd om echt te vliegen. Goed getraind en een paar kilo zwaarder van het vele koolhydraten stapelen vanaf dag 1 stapte ik samen met 25 TK Challenge lopers op het vliegtuig richting de Big Apple. Op onze hardloopschoenen, want stel je voor dat je je koffer kwijtraakt .....
Na twee dagen balanceren tussen bijkomen en toerist spelen was het zondag 6 november dan echt zover: raceday! Ik startte om 10:15 in wave 2. Na het Amerikaanse volkslied, het startschot mocht ik onder klanken van Frank Sinatra beginnen op de beruchte Verrazano bridge. Nou die viel eerlijk gezegd qua hoogte best mee en met de lange afdaling zat het tempo er al snel lekker in.
Vanaf de Verrazano Bridge loop je Brooklyn in, daar valt de drukte nog mee en met 12 km in de benen had ik nog het gevoel dat dit een makkie ging worden. Na het doorkruizen van Brooklyn en Queens loop je via de Queensboro Bridge dan eindelijk naar Manhattan; en om maar eens een goed Amerikaanse uitdrukking te gebruiken: “OH MY GOD!” Op 1st Avenue barst het pas echt los, wat een mensen. Rijen dik publiek die te staan the juichen en schreeuwen. Geweldig om te zien dat zelfs de normaliter serieus kijkende police officer je toe staat te juichen! Een knaloranje shirt met je naam er op doet dan echt de Amerikanen loskomen J
Na Manhattan en een korte detour via The Bronx en verzuurde benen van nog 2 van die stomme bruggen en een lang vals plat of 5th avenue loop je dan na 37 km loop je eindelijk Central Park in... En met nog 5 km te gaan krijg je dan dat een super gevoel: "Ik ga het redden .... Ik ga FINISHEN in de New York City Marathon!!!"
Na een zware 04 uur 22 minuten en 50 seconden kwam ik over de finishstreep. I DID IT! Ik heb altijd gezegd een marathon loop je onder de 4 uur, nou New York niet! Maar wat ben ik blij met mijn medaille en mijn eindtijd. In ieder geval een nieuwe PR op mijn lijstje, een super ervaring rijker en een marathon minder op mijn wensenlijst. Nu lekker bijkomen en genieten .....
Verstuurd vanaf mijn iPhone, vanuit New York :-)