Over toeval gesproken

Trailruns zijn loopwedstrijden door de natuur, er wordt vrijwel geen verhard terrein gelopen maar voornamelijk bospaden, zand en gras. Met veel (steile) klim meters en afdalingen.

Door: Arie Bottinga

In april had ik met Ellen en een groep loopvrienden uit Almere ingeschreven voor de Hoge Veluwe Trail. Met deze groep bezoek ik al jaren trailruns in Nederland en Belgie.
Wij hebben intussen al een groot aantal trailruns gelopen, en toen in april de Hoge Veluwe Loop werd aangekondigd hebben we direct ingeschreven. Bij de meeste trialruns is beperkte deelname toestaan omdat in de "wilde" natuur wordt gelopen. Per evenement worden vaak totaal maar 500 deelnemers toegelaten. Het is dus zaak om snel in te schrijven.

Zondag 9 oktober was een prachtige dag, met veel zon en een lekkere temperatuur. Bij de Hoge Veluwe aangekomen werden we gewezen naar parkeergelegenheid op een terrein van Defensie en bij het uitstappen kwam je al in de sfeer door de heerlijke lucht van dennebossen.
Na een wandeling van ruim 2 kilometer kwamen we aan op een groot open grasterrein aan een vijver. Hier was het hele loopgebeuren met kleedtenten, picknick tafels, sponsortenten, start/finish gelegenheid en kinderactiviteiten opgebouwd. Op de kop van de vijver staat een groot jachtslot met erg hoge toren, ongetwijfeld bekend bij bezoekers van de Hoge Veluwe.
Het was een feestelijke sfeer, grote groepen ouders met kinderen. Veel kinderen hadden deelgenomen aan de loop over 1 mijl, onderverdeeld voor verschillende leeftijdsgroepen. En de 5 km wegloop was aan het finishen.

In de heren kleedtent aangekomen zat ik tegenover een mij onbekende loper in fraai AKU shirt (door mij bedrukt...). Na het omkleden gaf ik aan dat ik ook lid van AKU ben en of hij hier alleen was. Nee, dat was niet zo. De loopgroep van AKU bleek deze wedstrijd te hebben gekozen om het uitgaansweekend van de loopgroep sportief af te sluiten.
Buiten stond vrijwel de hele loopgroep rond een stamtafel. Na iedereen een hand te hebben geschud even gevraagd wat ze hier deden en toen kreeg ik het verhaal van het weekend weg van de lopersgroep. Over toeval gesproken.

Intussen was de 5 km afgerond, ook door een deel van de AKU loopgroep, en moesten de andere AKU lopers naar de start van de 10 km weg wedstrijd. Wij hebben de AKU lopers weggeschreeuwd bij de start en toen was het al weer tijd voor de start van onze eigen afstand.

Wij stonden zelf met een groep van 8 mensen aan de start. Na de start(bel) gebeurde er een tijd niets, na ongeveer 3 minuten lopen kwamen wij over de startmat waar ongeveer 2 mensen naast elkaar over konden. En daarna was het eindelijk hardlopen.

Na de eerste honderden meters over verhard ging het rechtsaf het bos in over mooie maar smalle paden. De 14 km waar wij aan deelnamen was volledig volgeboekt en dat was ook te merken aan de drukte op de paden. Na een paar kilometer door het bos kwamen de trappen. Het is daar echt een wandelgebied, dus op iedere steile klim en afdaling waren houten balken als soort van trap. Anders komen de wandelaars waarschijnlijk niet boven. 

Na 5 kilometer kwamen we op een van de hoogste punten bij een uitkijktoren en dat gaf fraaie vergezichten over de Hoge Veluwe. Na 10 kilometer kwam de eerste en enige verzorgingspost, met water, sportdrank, fuit en chocolade. Maar omdat ik zelf altijd voldoende water meedraag hoefde ik daar niet te stoppen

Na het 10 kilometerpunt kwam je vanuit het bos op een grote zandvlakte van ongeveer 2 1/2 kilometer lengte, met een steile klim aan het eind om weer in het bos te komen. Daarna was het nog even buffelen over de laatste bospaden en heuvels. In de verte hoorde je al de Braziliaanse slagwerkband op het start/finish terrein. 100 meter voor de finish kwam je uit het bos rennen en kon je onder aanmoediging van de vele toeschouwers finishen.

Al met al een hele mooie maar drukke trailrun die wel een volgend bezoek waard is. De sfeer op het terrein was heel gezellig, waarbij het prachtige weer natuurlijk meespeelde.

De Hoge Veluwe Loop, een aanrader!